Ini adalah akibat kesibukan (konon!) akhirnya bilik anak-anak terbiar dan dalam keadaan seperti reban layaknya. Setelah berminggu barulah saya berpeluang menjenguk bilik anak-anak (gaya macam Presiden Amerika punya busy!). Kusss semangat! Ni kalau mak saya tengok mesti kena tarbiah seround 😀
Rumah orang ke reban?
Deco? Takde pun. Hehe. Cuma kemas je. Susun semua ke tempat yang sepatutnya. Patut saja anak-anak dah lama tak buat apa-apa kat rumah. Suasana yang tidak kondusif!
Si kecik nampak gaya menolong tapi sebenarnya tengah cuba nak tanggalkan tape yang saya guna untuk tampal poster.
Bila tengok poster2 ni.. Itula poster2 pertama yang saya belikan kepada Hafiy. Yang tulisan Arab tu hadiah dari kawan saya, Elaney 🙂 TQ Laney! Dari poster2 ni lah Hafiy dulu kenal planets, kenal sun, kenal Japan, Malaysia, Australia, kenal A B C, 1 2 3, alif ba ta… Wah sungguh nostalgik. Walaupun dah berconteng-conteng dengan marker pen tapi masih boleh dibaca.
Saya tak banyak beli poster, dulu buat sendiri je semua. Beli kertas mahjong, lukis/tulis apa2 yang patut dan tampal kat dinding. Di rumah sewa kami dulu, penuh dinding dengan poster buatan sendiri 😀
Sekarang saya rasa dah tiba masa untuk kembali kepada aktiviti dulu-dulu. Kesian pula kat Fahry, dah setahun setengah tapi tak reti ape lagi. Yang paling sadis dia pandai jerit2 minta mainan bila masuk kedai, which is sangat berbeza dengan Hafiy. Yess, Fahry perlukan latih tubi intensif! Maafkan Mommy mensia-siakan kapasiti otakmu selama setahun setengah, nak~ T_T
Masa Hafiy dulu saya buat eksperimen (biasala, anak sulung jadi bahan eksperimen). Kalau budak2 kecik boleh kenal watak2 kartun, dia mesti boleh kenal huruf, nombor dan yang seumpamanya.Tertanya sangkaan saya memang tepat! Semasa usia Fahry dulu Hafiy dah kenal A B C, 1 2 3, alif ba ta sikit2. Saya tau dia kenal, bukan hafal, sebab kalau suruh dia baca/nyanyi ABC-Z, dia tak tahu.Tapi bila saya tunjukkan huruf/nombor, dia boleh sebut. Bila saya sebut huruf2/nombor2, dia boleh tunjuk. Tapi sayang sungguh sebab terdapat banyak halangan (alasan!) menyebabkan eksperimen tu berhenti setakat tu aje 😛 (Mak pemalas!). Wah kalau tak Hafiy dah boleh tolong saya kira reaction kat pelantar minyak dah ni! (Over!)
Sekarang ni kalau kita bloghop/youtube hop, banyak budak2 kecil sebaya Hafiy dah pandai membaca, mengaji, hafal Quran, main alat muzik,etc. Jujurnya, saya suka! Saya tak rasa benda2 tu ‘menyeksa’ atau ‘memaksa’ budak2. Sebab, kalau kita lihat ilmuan zaman dulu2, contohnya Imam Syafie hafal Quran semasa umur 7 tahun. Syeikh Abu al-A’la menjadi editor akhbar semasa umur 15 tahun. Ilmuan2 dulu tak macam kita sekarang, dialah doktor, dialah pakar Maths, dia lah astronomer, dia lah ustaz… Malah Iskandar Zulkarnain yang hebat tu pun meninggal di usia awal 30-an. Bagaimana beliau boleh jadi sebegitu hebat, kalau dia dibesarkan dalam keadaan biasa2 je?
Ehe, benda ni bergantung kepada persepsi masing2. Tapi saya amat bangga bila ada anak-anak bangsa saya yang luar biasa! Semoga kepandaian mereka lestari dalam perjuangan menegakkan agama, bukan mintak undi SMS 😛
Leave a Reply