Taken from my sistah’s blog:
*****
Kawin ke tak?
A weekend with my nephews was an adventure experience but it was very sweet. Thanks to them, my dream of getting married is slowly fade away. Satunye, sbb tak tau bile leh jumpe Fizo Omar nak ajak die kawin. Duanya, adu yai agak mencabar la nak jaga mamat 2 orang ni. Saya memang suspect la mommy diorang coz still bertahan until this point, if it was me, tah la..
Petang Jumaat tu, kami started the journey to Klate (4 months da i x balik Klate) after Abe Nuar blk dari Ofis. Awal2 tu, Hafiy ngan Fahry elok2 je, kecuali kadang2 Afy merengek ‘mam… mam’ (maknenye nak breastfeed la tu). So, terpaksa pass2 si Fahry ke depan ke blakang (mommy diorang dok depan, I sat at the back). Tp, Fahry pon okla, cume bile die lapa, nangis2 nak hisap susu. So, perjalanan malam tu dihabiskan dengan saya yang plg byk tido hoho.
Pengalaman jaga Afy ialah mamat ni takleh langsung tak nampak mommy die. Nak main ngan die boleh, in fact die mmg ske main ngan orang lain, tp mommynye kene ade kat depan. Asal hilang je, mula la die, “miii.. miii”..Ade sekali kami bawak die gi Pasar Tani, melalak la die atas keta. Yang lawaknya, rasuah die ngan coklat mase nak bawak gi ke keta. Hampir 1/4 perjalanan die meraung, nasib baik last2 senyap jugak sbb tgk kereta byk. “Car bi” (car abiy), wow wee (lorry) Tuh jelah die sebut along the way.
Kalau amek gambar lak,xleh blah jugak. Sengih cam gamba kat bawah. Tuh jelah gaya die posing. Boleh die tahan beberapa keping gamba sengih camtu je. Hafiy mmg lawak.
Jaga Fahry lak, asik nak kene dokong je. Penat la dik. Tp, die senang nak tido, goyang2 sikit die tido la. Cumenye bile die tido mmg takleh letak, die akan sedar. Yang lawaknya, boleh die bukak mata sikit (mase tgh tido) tgk ade org pegang die tak. Kalau ade, tutup mata balik. Haha
Yang pentingnye, bile ade dua2 orang ni saya tak study, sebok jaga diorang. Nak cakapnya, takleh wat keje lain la… Tabik spring kat mommy diorang sbb still boleh wat keje lain walaupun jaga anak2 yang takleh langsung berpisah dengannya. Syukurlah, beliau masih bercuti sampai sekarang. Kalau saya, maybe kene pilih antara anak dengan kerja.
Nak berpisah ngan diorang rase sedih lak. Sy tinggalkan mereka mase mereka tgh tido… selamatlah anak2 sedare ku.
Patut la mommy diorang tak sanggup tinggalkan mereka ngan sape2, walaupun mungkin menyusahkan (for me) tp mereka adalah anak2 yang comel. Mungkin tuh la perasaan seorang mak, walaupun anak2 menyusahkan die,tp die tetap sayang anak die tanpa berbelah bagi.
Adakah perkara sama akan berlaku pada saya? Orang kate, kalau kite berada kat tempat tu, kite pon akan tau how to face it and somehow come out with solution? Betoi ka? Belum cuba, belum tau. Soalnya, berani ke untuk mencuba?
p/s: Doa Mok Ngoh pd Afy and Fahry semoga jadi anak yang soleh dan menggembirakan ibu bapa and stay comel…
*****
Any comment? Hehe.
p/s: my sistah was once gatal nak kawen (still studying) but after several occasions she said dah tak terasa tahap wajib dah.
Leave a Reply